Wanneer de werkgever een stagiair op de werkvloer heeft dan is de vraag of degene die stage loopt is aan te merken als ‘gewone werknemer’ of niet. Of een stagiair in dienstbetrekking is hangt ook af van de hoogte van zijn beloning.

De Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag (WML) vormt het wettelijk kader voor het beloningsvereiste. De termen stage en werkervaringsplek hebben in de WML geen betekenis; het gaat erom of sprake is van een arbeidsovereenkomst, formeel of blijkend uit de feiten en omstandigheden van het geval. Belangrijk hierbij is het onderscheid van de activiteiten die betrokkene verricht ten opzichte van die van de ‘gewone werknemer’.

Leeraspect

De WML is niet van toepassing als de activiteiten bij uitstek gericht zijn op leren. Dit laatste blijkt onder meer uit het volgende:

• Er is sprake van een stageovereenkomst.
• Er is een duidelijk leerplan waarin de beoogde leerdoelen concreet benoemd zijn.
• De stage is bij uitstek gericht op leren en niet op werken.
• Het gaat om werk waarbij het leeraspect van de stagiair centraal staat.
• De stagiair onderscheidt zich van een gewone werknemer doordat de te verrichten werkzaamheden niet gericht zijn op productief werk waarmee vooral omzet of winst gegenereerd wordt.
• De begeleiding van de stagiair moet gericht zijn op het leeraspect en niet op het behalen van productie.
• De stagiair bezet een additionele plaats en neemt dus geen plaats in die normaliter door een werknemer wordt bezet.
• Bij voorkeur, maar niet noodzakelijk, zijn de gemaakte afspraken vastgelegd in een overeenkomst tussen een opleidingsinstituut en de ‘werkgever’.
• Er wordt tussentijds en aan het eind van de stage geëvalueerd.
• Er kan inzichtelijk worden gemaakt of en zo ja hoe de leerdoelen zijn bereikt door de stagiair.

Echte of fictieve dienstbetrekking

Leerlingen van onderwijsinstellingen die in de praktijk ervaring opdoen, zijn als stagiairs aan te merken. Meestal zijn leerlingen en stagiairs niet in echte dienstbetrekking. Maar als een stagiair een reële beloning krijgt, bijvoorbeeld het minimum(jeugd)loon, is hij wel in echte dienstbetrekking.

Echte dienstbetrekking

De stagiair ontvangt een reële beloning, de gewone regels voor loonheffingen gelden. Hij is verzekerd voor alle werknemersverzekeringen. De werkgever moet premies werknemersverzekeringen inhouden en de ingehouden inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet (Zvw) aan hem vergoeden.

Fictieve dienstbetrekking

De stagiair is niet werkzaam in een echte dienstbetrekking, maar ontvangt een stagevergoeding. Hij is verzekerd voorde Ziektewet en Wajong en valt onder de Zvw. De werkgever hoeft geen premieswerknemersverzekeringen in te houden. De stagiairs vallen niet onder de loondoorbetalingverplichting bij ziekte van de werkgever.

Stagevergoeding(richtlijn) per opleiding

Er zijn grote verschillen te vinden in vergoedingen. Er zijn bedrijven die helemaal geen vergoedingen verstrekken en bedrijven die méér dan gemiddeld betalen. De belangrijkste factoren zijn het opleidingsniveau, het studiejaar en eventuele relevante werkervaring.

MBO

De vergoedingen van stages op MBO niveau over 4 dagen in de week stage ligt gemiddeld op € 182 bruto per maand en bij 5 dagen per week van € 227 bruto per maand.

HBO

De vergoedingen van stages op HBO-opleiding ligt het gemiddelde op € 136 tot € 227 per maand. Deze vergoedingen hebben betrekking op een stage in het tweede of derde jaar van de opleiding. Voor een afstudeerstage (4-de jaar) ligt het gemiddelde op € 227 tot € 363 per maand.

Universiteit

De vergoedingen van stages op academisch niveau liggen hoger dan die van een HBO opleiding. Het gemiddelde ligt hier tussen de € 227 en € 454 per maand.

Ons advies bij het aannemen van een stagiair is om een stageovereenkomst op te stellen en
niet een te hoge vergoeding, dus minder dan het minimumloon uit te betalen.